Wizja szkoły
Domowa Szkoła to miejsce, w którym dom i szkoła mówią jednym głosem oraz wspierają się nawzajem w wychowaniu i edukowaniu młodego pokolenia.
Razem pragniemy wyposażyć dzieci, zanim wyruszą w swoją życiową podróż, w cztery najważniejsze dla nas dobra, czyli: Wiarę, Rodzinę, Relację i Edukację.
Wiara
To fundament. Jest naszym drogowskazem, jak żyć, aby być szczęśliwym, jak żyć, aby być wolnym, kochanym i samemu umieć kochać. Rozwój duchowy jest dla nas tak samo istotny, jak emocjonalny, intelektualny czy społeczny – wymaga tyle samo wysiłku i zapału. Życie wiarą to nie rutyna, rytuał czy przyzwyczajenie – dla nas to relacja z Ojcem, więź z Przyjacielem, to radość bycia Dzieckiem Bożym. Nasze wychowywanie w wierze opiera się na biblijnej wizji człowieka, który choć słaby i grzeszny, powołany jest do życia w miłości, prawdzie i wolności, i dzięki Miłości i Prawdzie takie życie może wieść. Duch Święty stale nam o tym przypomina i to Jego codziennie prosimy, aby nam się „chciało chcieć” tak żyć.
Relacja
Jest podstawą naszego działania. Relacje z dziećmi, rodzicami, nauczycielami – wszystkie są jednakowo ważne w naszej szkole i potrzebne. Uczymy się, jak przyjmować się i słuchać, wspierać i motywować, wymagać i egzekwować. Pragniemy, aby nasze słowa budowały, a nie dzieliły, rozmowy inspirowały do zmiany, a nie demotywowały, aby podejmowane działania miały na celu większe dobro, a nie chwilową przyjemność. Tylko w atmosferze zaufania możliwa jest owocna nauka, praca i współpraca.
Rodzina
To fundament. Jest naszym drogowskazem, jak żyć, aby być szczęśliwym, jak żyć, aby być wolnym, kochanym i samemu umieć kochać. Rozwój duchowy jest dla nas tak samo istotny, jak emocjonalny, intelektualny czy społeczny – wymaga tyle samo wysiłku i zapału. Życie wiarą to nie rutyna, rytuał czy przyzwyczajenie – dla nas to relacja z Ojcem, więź z Przyjacielem, to radość bycia Dzieckiem Bożym. Nasze wychowywanie w wierze opiera się na biblijnej wizji człowieka, który choć słaby i grzeszny, powołany jest do życia w miłości, prawdzie i wolności, i dzięki Miłości i Prawdzie takie życie może wieść. Duch Święty stale nam o tym przypomina i to Jego codziennie prosimy, aby nam się „chciało chcieć” tak żyć.
Edukacja
Jest podstawą naszego działania. Relacje z dziećmi, rodzicami, nauczycielami – wszystkie są jednakowo ważne w naszej szkole i potrzebne. Uczymy się, jak przyjmować się i słuchać, wspierać i motywować, wymagać i egzekwować. Pragniemy, aby nasze słowa budowały, a nie dzieliły, rozmowy inspirowały do zmiany, a nie demotywowały, aby podejmowane działania miały na celu większe dobro, a nie chwilową przyjemność. Tylko w atmosferze zaufania możliwa jest owocna nauka, praca i współpraca.
Dzieci z Fatimy
Dzieci są powołane do wielkich czynów. Są zdolne do wielkich poświęceń. Są zapraszane do współpracy z Niebem i dla Nieba. Jak? Tego uczą nas Łucja, Franciszek i Hiacynta, dzieci z Fatimy, które zostały poproszone przez Maryję o pomoc w ratowaniu dusz biednych grzeszników. Od tej pory każdy swój trud, każde cierpienie ofiarowywały Bogu, jako zadośćuczynienie za grzechy, którymi jest obrażany, i jako prośbę o nawrócenie grzeszników. Dziecięca ufność i wiara pozwoliły na przyjęcie całym sercem wezwania Maryi i wcielania go w życie.
Przykład życia trójki pastuszków jest dla nas wskazówką, jak wykorzystać dany nam czas na ziemi, aby przynosił piękne owoce: miłości, radości, świętości. Uczymy się od nich, jak traktować trudy i przeciwności, które nas spotykają. Jak ważna jest intencja we wszystkim, co robimy. Czym charakteryzuje się postawa dziecięctwa w wierze. A przede wszystkim, razem z nimi uczymy się słuchać Maryi, Jej się zawierzać każdego dnia, i Jej służyć. Pragniemy coraz pewniej i głośniej wypowiadać za Janem Pawłem II: Totus Tuus Maria.
